Vanmorgen ging om 7.30 uur de wekker. Bakkie koffie naar binnen en op naar Haarlem waar de confrontatie met DSS op het programma stond. Een wedstrijd die met angst en beven tegemoet werd gezien, want DSS was de thuiswedstrijd tegen ons nog niet vergeten. Onderschatting deed hen toen de das om, waardoor zij hun droom, de playoffs voor het Nederlands kampioenschap, in diggelen zagen vallen.
KC beet het spits af op de heuvel en op een 2-run homerun van Lorenzo Filarski na, hield hij de Haarlemse slagploeg redelijk in bedwang. Onze sluggers draaiden langzaam maar zeker ook warm. Een mooie hit van David, 4 wijd voor Teun en een prachtige klap van Buntking Sam betekende 2-1, alsmede een RBI voor Sammie. KC komt door met een hit en we staan zelfs 2-2 gelijk. Verder laat pitcher Gijs geen steekjes meer vallen.
KC krijgt last met zijn controle en moet diverse lopers op de honken toestaan met 4 wijd, met gevolg 7-2 voor DSS. Youngster Anton moet al na 1 1/3 inning KC vervangen en dat doet deze klasbak met verve. 2 honklopers stranden op de thuisplaat. Onze derde inning levert niets op en Kirby vervangt de briljante Anton voor Mylan. Onze krullenbol heeft aanvankelijk wel wat moeite de strikezone te vinden, maar slaagt erin tijdens drie innings de Haarlemse hardhitters goed in bedwang te houden. Ze voegen nog slechts 2 punten toe aan hun totaal.
Onze jongens kennende geven ze zich niet gewonnen. Omdat wij nauwelijks meer punten tegen krijgen, groeit het vertrouwen en de vierde inning brengt ons terug in de race. Coach Jeroen Seggelink werd nerveus en probeerde de scheids te beïnvloeden, die echter stoïcijns de man negeerde. DSS ging foutjes maken. Werper Gijs moest na 2×4 wijd op David en Teun zijn plaats op de heuvel afstaan. Er groeide hoop in de Hilversumse dugout. Finn brengt met een bijna perfecte stootslag David en Teun verder, Seamus slaat David binnen en Mylan poeiert met zijn single de 9-4 in de persoon van Teun over de plaat. Een drentelende Jeroen in de dugout, zijn donkere haarbos werd steeds grijzer. Zeker als 2 errors van zijn team op klappen van Parker en Bram ons wederom een aantal punten bezorgen. Seamus, Jochem en Mylan bevuilen de thuisplaat, wauw 9-7…..
Mylan houdt de boel dicht en met nog 1 inning te gaan, hebben we een niet meer verwachte kans op minimaal een punt. Helaas sneuvelen Finn, Seamus en Jochem met 3 slag respectievelijk uit op 1. DSS heeft zijn slagbeurt nog te goed en staan met 2 uit en volle honken in scoringspositie. Echter Mylan gooit de laatste slagman uiterst cool met 3 slag aan de kant. Mooi is het dan dat de winnende coach zijn chagrijn niet weet te verbergen en de verliezende coaches Wouter en Kirby met een grote glimlach in de auto stappen. Trots overheerst jongens tegen deze sterke tegenstander. Punten kunnen niet uitblijven de komende weken! We hadden 9 hits tegen 7 van DSS dat zegt genoeg…
