Aspiranten Honkbal 1 heeft het geschopt tot de middengroep in de eerste klasse landelijk. In deze klasse zullen ze tegenstanders (opnieuw) tegenkomen die soms een maatje te groot zijn, maar tegelijkertijd wel gezamenlijk voor hele spannende wedstrijden kunnen zorgen. Afgelopen week stonden er twee wedstrijden gepland. TTT was een maatje te groot, maar de topwedstrijd tegen Almere’90 eindigde in mineur.
Hilversum Hurricanes – Tex Town Tigers 2-13
Er zijn wedstrijden die je gauw wilt vergeten. Het begon al bij de warming- up toen de tegenstander dwars door ons veld heen liep. Ze onderschepten je ballen zonder coach, die een half uur te laat aansjokt en deze man volgt het slechte voorbeeld van zijn spelers. En dan ook nog even komen klagen dat je maar een half uur gebruik mag maken van het veld. Vreselijk irritant en als ze dan ook nog beter blijken te zijn, dan weet je al dat het hem vandaag niet gaat worden.
We maakten veel veldfouten en mislukte pogingen om de runners van het honk te pikken, waardoor TTT de punten wel heel gemakkelijk in de schoot geworpen kreeg. Starting pitcher KC hield de slagploeg van de Enschedeërs goed in toom getuige de slechts 3 tegenpunten. Aan slag zat het niet mee. Het raken van de bal op de uitstekende Twentse werper was geen probleem, maar de ballen belandden bijna allemaal in de handschoen van de tegenpartij. Zo leverde de prachtige driehonkslag van Mylan in de eerste inning niet het punt op, dat we wel verdienden.
Was er dan niks positiefs te melden? Welnu dat was er echt wel! Wat dacht u van de prachtige diving catch van Teun, de sublieme catch van mijn held Seamus in het verre veld en het insluiten van de honkloper door Mylan en Jochem. David was onze tweede pitcher en hij gooide op zich een prima wedstrijd, maar zijn veelal prachtig slagballen waren een prooi voor Tex Town Tigers en zij voegden nog eens 10 punten aan hun totaal toe, 13 dus. In de tussentijd slaagden Anton en Seamus de eer te redden door 2 runs te scoren, RBI’s van Jochem en KC.
Man of the match was ongetwijfeld Seamus met 2 uit 2, KC sloeg 2 uit 2 en Mylan 2 uit 3. Een schrale oogst. Woensdag de afsluiting van het eerste deel tegen Almere’90 en dan moet het echt beter mannen. Mooie opmerking van Tico Nicolaas coach van TTT : “Als je je ogen in de lucht houdt, dan kun je de bal niet raken”.
Almere’90 – Hilversum Hurricanes 10-4
Er zijn verloren wedstrijden die je zo snel mogelijk uit je geheugen wilt wissen, maar vanavond speelden we tegen onze vrienden van Almere’90. We verloren, maar wat een superspannende game ontspon zich tussen beide ploegen. Starting pitcher Mylan van Ham kreeg al snel 2 hits om zijn oren, daarbij niet echt geholpen door zijn veld, maar de achterstand van 3-0 was nog te overzien. Aan slag waren wij tot aan de derde inning niet erg gelukkig, maar een goede inning zou ons weer terugbrengen in de wedstrijd.
En jawel hoor, in de 3e slagbeurt brandden we los! Jochem, die vorige week samen met Parker zijn debuut maakte in Heren 1(!!!), ging nog uit met drie slag, maar door singles van Mylan en KC en een double van Parker zag de honkbalwereld er ineens heel anders uit. Ook Bram kwam door met een hit, waardoor de stand op 4-2 kwam. Nog wel in ons nadeel, maar dan betreedt de coole David het slagperk. Zijn klap lijkt net te kort, maar de aangooi van 3 naar 1 mislukt volledig, waarna Parker en Bram juichend thuis komen, 4-4. We zijn terug in de race, maar met twee honken bezet krijgt ook Seamus drie slag. Hulde voor de Almeerse pitcher, want Seamus uitmaken is de laatste tijd niet voor elke vijandelijke werper weggelegd.
Mylan slaagt er weer in vier innings vol te maken en na 62 ballen mag hij van de heuvel af. De vijfde inning brengt de beslissing en daar valt alles net de verkeerde kant op. Anton slaat een prachtige honkslag, maar wordt door een pick-off helaas verrast; KC slaat de bal richting het rechtsveld en Mylan en Jochem zijn al onderweg naar thuis, maar de dekselse rechtsvelder plukt de bal met een sublieme vangbal uit de lucht en Almere is wonderwel uit de inning. Ondertussen ligt Teun constant in een stretch op schitterende aangooien van derde honkman David, wat is Teuner toch lenig. Maar toch houden we het niet droog, want hoewel KC enorm zijn best doet, moeten we toch de meerdere erkennen in Almere’90, een sportieve tegenstander met dito coaches, en delven we het onderspit met 10-4. Deze uitslag doet geen recht aan de wedstrijd, want wat was het vier innings een enorm gevecht.
Nu met zijn allen lekker op vakantie! Mannen en coaches, jullie hebben ons dit eerste deel van de competitie blij verrast! Wat leren we elke week enorm veel bij. Werd een foutje vorig jaar niet afgestraft, dit seizoen leren we de harde wetten van de eerste klasse kennen, maar we worden steeds beter. Tot over 6 weken, dan zie ik jullie bruin gebronsd terug voor de laatste 6 potjes.
